سرمایه گذاری خطر پذیر

سرمایه گذاری خطر پذیر، نوعی از سرمایه گذاری جسورانه است که در آن شرکت ها و افراد دارای سرمایه زیاد در پروژه های نوپا و استارت اپ ها سرمایه گذاری می کنند.این افراد به طمع کسب سود بالا به سراغ کسب و کار های تازه می روند و کاری پر ریسک را انجام می دهند. به این دلیل این نوع سرمایه گذاری پر ریسک و خطر پذیر است، که  امکان دارد کسب و کار های نو پا به خاطر تازه تاسیس بودن و عدم اطمینان افراد به کار آنها با شکست روبرو شوند و تمامی سرمایه افراد از بین برود.مجموعه ستارگان در زمینه ارزش گذاری استارتاپ یا تامین سرمایه استارتاپ نیز می تواند به شما صاحبان استارتاپ ها کمک کند.

از طرفی اگر این کسب و کار ها رشد کنند، سود خوبی نصیب افراد سرمایه گذار می شود یا اینکه قسمتی از سهام شرکت را از آن خود می کنند.

سرمایه گذاری خطر پذیر چیست؟

• سرمایه گذاری خطرپذیر که نام دیگر آن سرمایه گذاری کارآفرینی نیز است، متشکل از تامین سرمایه موردنیاز برای کسب و کار ها و شرکت های تازه تاسیس و همچنین کارآفرینانی است که توانایی رشد و جهش دارند.
• سرمایه گذاران ریسک پذیر، گروهی از سرمایه گذاران بزرگ هستند که بر روی کسب و کار های کوچک مستعد رشد سرمایه گذاری می کنند. در واقع سرمایه گذاران نقش مهمی در حمایت و تقویت رشد شرکت های تازه تاسیس دارند. این سرمایه گذاران با ارزیابی دقیق شرکت ها، شکاف سرمایه و میزان نقدینگی مورد نیاز آنها را فراهم می کنند.
•  سرمایه گذار خطر پذیر فعالانه به توسعه اهداف تجاری، ارزش افزوده و در نهایت افزایش قیمت سهام این گونه شرکت ها کمک می کند. فعالیت سرمایه گذاران خطرپذیر به عنوان نیروی محرکه رشد محصولات جدید و نوآوری های شرکت های نوپا است. این امر به ویژه در زمینه فناوری مشهود است.
• سرمایه خطر پذیر به سرمایه ای گفته می شود که به شرکت های کوچک و جوان با رشد صعودی و چشم انداز اقتصادی امیدوار کننده ارائه می شود. در کنار حمایت مالی، سرمایه گذاران به این شرکت ها کمک مدیریتی هم می کنند. برای کسب و کار های کوچک سرمایه گذاری خطرپذیر به عنوان یک منبع مهم تامین مالی عمل می کند.
• در اصل شرکت های سرمایه گذاری هم منابع مالی و هم تخصص مدیریتی ارزشمند را به شرکت های در حال رشد ارائه می کنند. این منابع برای اهداف مختلفی مانند تبلیغات، تحقیق، توسعه زیر ساخت ها و ایجاد محصول مورد استفاده قرار می گیرند. خود شرکت سرمایه گذاری به عنوان یک شرکت با سرمایه خطرپذیر شناخته می شود، در حالی که وجوه ارائه شده به شرکت در حال رشد به عنوان صندوق سرمایه گذاری خطرپذیر شناخته می شود.
• سرمایه گذاران خطر پذیر معمولا در شرکت هایی سرمایه گذاری می کنند که فناوری های جدید و نوآورانه را توسعه می دهند. این سرمایه گذاران در ازای سرمایه گذاری خود، سهام شرکت را به دست می آورند و تلاش می کنند تا بازدهی سهامشان بالاتر برود. به عبارتی سرمایه گذاری خطر پذیر با ارائه  پشتوانه مالی و راهنمایی، نقش مهمی در حمایت از شرکت های در مراحل اویه ایفا می کند. این مشارکت بین سرمایه گذاران و کارآفرین ها باعث نوآوری و رشد اقتصادی می شود.

 

سرمایه گذاری خطر پذیر چه کاربردی دارد؟

کاربرد سرمایه گذاری خطر پذیر در توسعه دستگاه ها، برنامه ها و سرویس های مختلفی است که مردم هر روزه به آنها اعتماد می کنند. علاوه بر شرکت ها، استارت آپ ها نیز شروع به جذب سرمایه های خطر پذیرکرده اند. این در حالی است که همه استارت آپ ها از سرمایه های خطر پذیر استفاده نمی کنند.

تامین این سرمایه گذاری و استفاده موثر از آن می تواند پایه محکمی برای یک کسب و کار ایجاد کند و مشارکت ها و حمایت های مالی را تسهیل کند. علاوه بر این با مشاهده فناوری هایی که سرمایه گذاران خطر پذیر در آنها سرمایه گذاری می کنند، شرکت ها و سرمایه گذاران می توانند بینش ارزشمندی در مورد روند رو به رشد فناوری به دست آورند.

مراحل سرمایه گذاری خطر پذیر

سرمایه گذاری خطرپذیر مراحل مختلفی را طی می کند. مرحله اول تامین مالی اولیه است که ابتدایی ترین مرحله راه اندازی یک کسب و کار است. در این مرحله، سرمایه جذب شده عمدتاً برای تحقیق و توسعه اهداف تجاری استفاده می شود. معنای این جمله این است که کارآفرینان هنوز در حال توسعه ایده خود هستند و هنوز شروع به فروش یک محصول نکرده اند.

 به طور معمول، این بودجه برای گسترش تیم و انجام تحقیقاتی در رابطه با بازاریابی استفاده می شود. در مرحله دوم، استارت اپ آماده است تا در ازای دریافت سرمایه بیشتر، بخشی از سهام خود را واگذار کند.

در این مرحله استارت اپ به اندازه مشخصی رشد کرده و پتانسیل رشد و موفقیت خود را ثابت کرده است. در نتیجه می تواند سرمایه بیشتری را از سرمایه گذاران جذب کند.

مرحله سوم زمانی اتفاق می افتد که استارتاپ رشد قابل توجهی را تجربه کرده و دیگر یک شرکت استارت آپی محسوب نمی شود. در این مرحله، سرمایه ‌گذاران بزرگتری جذب آنها می شوند و حتی حاضر به همکاری و مشارکت هستند یا به‌طور کلی از طرف شرکت ‌های بزرگتر، استارت ‌آپ را خریداری می‌کنند.

 

ویژگی شرکت های سرمایه گذاری خطر پذیر کدامند؟

ویژگی شرکت های سرمایه گذاری خطر پذیر به شرح زیر است:

1. همکاری در مدیریت شرکت: سرمایه گذارانی که دارای تجربه و دانش اقتصادی گسترده هستند اغلب در مدیریت شرکت های سرمایه گذاری نوپا شرکت می کنند و از تخصص خود برای ایجاد ارزش افزوده استفاده می کنند.
2. ارزیابی همه جوانب: قبل از تزریق سرمایه به یک شرکت دانش بنیان با پتانسیل رشد سریع، ارزیابی جامعی با در نظر گرفتن عوامل مختلف از جمله شرایط اقتصادی و بازار انجام می شود.
3. خطرپذیری: ویژگی ذاتی این صندوق‌ها تحمل ریسک است، که آنها را برای سرمایه ‌گذاری ‌هایی که سطوح بالاتری از عدم اطمینان را شامل می‌شود، مناسب می‌کند.
4. مشارکت در سهام شرکت ها: صندوق‌های سرمایه ‌گذاری که سهام مالکیت شرکت ‌ها را به دست می‌آورند از تمام منابع موجود برای حمایت از موفقیت خود استفاده می‌کنند. این همکاری بین دانش کارآفرینان و تجربه صاحبان سرمایه منجر به یکپارچگی و رشد می شود.
5. دید بلند مدت: این صندوق ها دیدگاه های بلندمدت را بر سود کوتاه مدت ترجیح می دهند. دنبال کردن سود کوتاه مدت آنها را از اهداف اولیه خود منحرف می کند. از این رو، داشتن چشم‌انداز بلندمدت یکی از جنبه ‌های حیاتی این صندوق ‌ها است.

 

 

نحوه کارکرد صندوق سرمایه گذاری خطر پذیر

نحوه کارکرد صندوق سرمایه گذاری خطرپذیر بر اساس بلوغ کسب و کار به سه نوع تقسیم می شود: بودجه اولیه، سرمایه اولیه و سرمایه مرحله توسعه.

استراتژی صندوق سرمایه گذاری خطر پذیر این است که مبالغ کمتری را در بسیاری از مشاغل جدید سرمایه گذاری کند، به این امید که تعداد کمی از آنها موفق و سودآور شوند.

روند جمع آوری وجوه و سرمایه گذاری در هر سه مرحله یکسان است. این صندوق به سرمایه گذاران بالقوه ای دسترسی پیدا می کند که تصمیم می گیرند سرمایه گذاری کنند.

مدیران صندوق از سرمایه گذاری ها محافظت می کنند و به دنبال فرصت های سهام خصوصی با بازده مثبت هستند.

 این فرآیند شامل تحقیق و ارزیابی گسترده برنامه های تجاری برای شناسایی شرکت هایی با پتانسیل رشد بالا می باشد. تصمیم نهایی بر اساس انتظارات سرمایه گذاران گرفته می شود.

پس از نهایی شدن سرمایه گذاری، اکثر منابع مالی برای پوشش هزینه های عملیاتی، هزینه سالانه حدود 2% را پرداخت می کنند. هنگامی که یک شرکت از صندوق خارج می شود، بازده مالی به سرمایه گذاران می رسد.

صندوق زمانی که یک شرکت خارج می شود، بخشی از سود را حفظ می کند، معمولاً حدود 20٪. نرخ بازده بسته به شرایط اقتصادی و نوع شرکت می‌تواند متفاوت باشد، اما هدف اکثر صندوق‌ها بازده ناخالص تقریباً 30 درصد است.

 

تاریخچه سرمایه گذاری پر خطر

اصطلاح سرمایه گذار خطرپذیر، اولین بار توسط جین وایتر در سال 1939 در کنفرانس انجمن بانکداران آمریکا استفاده شد. در ابتدا، سرمایه‌ گذاری ‌های خطرپذیر توسط افراد ثروتمندی انجام می‌شد که مشاغل پردرآمدی داشتند و این درآمد به آنها اجازه می‌داد در سرمایه‌گذاری‌های پرخطر وارد شوند.

اکنون از این افراد به عنوان فرشتگان تجاری یاد می شود. با این حال، با تخصصی تر شدن سرمایه گذاری های پرریسک، شرکت های اختصاصی در این زمینه ظهور کردند.

 این شرکت ها، مشابه سرمایه گذاران خطرپذیر، شکاف ایجاد شده توسط کانال های تامین مالی سنتی را پر می کنند و منابع مالی را برای سرمایه گذاری های بلندمدت در فناوری های جدید فراهم می کنند.

 آنها یک مدل بهینه برای انتخاب پروژه ها ایجاد کرده اند و مشارکت آنها تأثیر بسزایی دارد. آنها به طور حرفه ای به مدیریت ریسک می پردازند و استراتژی های خروج را از ابتدای سرمایه گذاری در نظر می گیرند.

 

سخن پایانی

سرمایه گذاری خطر پذیر، فرآیندی است که در صورت موفقیت باعث سود رسانی دو طرفه می شود. یعنی هم سرمایه گذار و هم سرمایه پذیر می توانند سود خوبی کسب کنند و از طرفی باعث رشد یک صنعت یا فناوری جدید شوند.اگر شما نیز از قدرت ریسک پذیری بالایی برخوردار هستید، سرمایه گذاری پرخطر گزینه ای مناسب برای شما می باشد. همچنین اگر شما دارای استارت آپی نو پا هستید، می توانید برای توسعه کسب و کار خود به سراغ سرماگذاران پر خطر بروید.

 

 

 

✍ پیشنهاد ما : جذب سرمایه‌گذاران خارجی