چرا سرمایه گذار خارجی در ایران سرمایه گذاری نمی کند؟

چرا سرمایه گذار خارجی در ایران سرمایه گذاری نمی کند؟

جذب سرمایه‌گذاری خارجی به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل رشد اقتصادی و توسعه پایدار کشورها شناخته می‌شود. این سرمایه‌ها نه تنها به افزایش تولید و اشتغال کمک می‌کنند بلکه انتقال تکنولوژی و دانش فنی را  نیز به همراه دارند. ایران با برخورداری از منابع غنی انرژی، موقعیت جغرافیایی استراتژیک و بازار مصرف بزرگ، پتانسیل بالایی برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی دارد. اما به دلایلی که در ادامه به آنها میپردازیم میزان جذب سرمایه‌گذاری خارجی در ایران نسبت به بسیاری از کشورهای منطقه کمتر بوده است.

خلاصه ای از دلایل:

عوامل سیاسی

عوامل اقتصاد

عوامل حقوقی و قضایی

عوامل زیرساختی

عوامل فرهنگی

موراد ارائه شده در بالا خلاصه ای از دلایلی هستند که در ادامه بصورت روشن تر و با توضیحات بیشتر به آنها خواهیم پرداخت.

بخش اول، عوامل سیاسی:

تحریم‌ها

تحریم‌های بین‌المللی با افزایش ریسک سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاران را از ورود به بازار ایران بازداشته‌اند. از یک سو، تحریم‌ها باعث شده‌اند تا دسترسی ایران به سیستم مالی جهانی محدود شود و انتقال ارز و انجام معاملات بین‌المللی با دشواری همراه باشد. از سوی دیگر، ترس از تشدید تحریم‌ها و اعمال محدودیت‌های بیشتر بر فعالیت‌های شرکت‌های خارجی در ایران، باعث شده تا بسیاری از سرمایه‌گذاران از ورود به این بازار خودداری کنند.

روابط بین‌المللی

وسانات سیاسی و تحریم‌های بین‌المللی، چشم‌اندازی نامشخص از آینده سرمایه‌گذاری را برای شرکت‌های خارجی ترسیم می‌کند. سرمایه‌گذاران به دنبال محیطی پایدار و قابل پیش‌بینی برای سرمایه‌گذاری هستند و تنش‌های سیاسی موجود، ریسک سرمایه‌گذاری در ایران را به شدت افزایش می‌دهد. این امر، به ویژه برای سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت که نیازمند اطمینان از ثبات محیط کسب‌وکار هستند، چالش‌برانگیز است. 

ثبات سیاسی

یکی دیگر از دغدغه‌های اصلی سرمایه‌گذاران خارجی نبود ثبات سیاسی در محیط سرمایه‌گذاری است. تغییرات مکرر در قوانین و مقررات، عدم پیش‌بینی‌پذیری محیط کسب‌وکار و نوسانات سیاسی ریسک سرمایه‌گذاری را به شدت افزایش می‌دهد. سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند در کشورهایی سرمایه‌گذاری کنند که از ثبات سیاسی برخوردار بوده و قوانین و مقررات آن به طور شفاف و پایدار اجرا شود. در غیاب این ثبات، سرمایه‌گذاران خارجی تمایل کمتری به سرمایه‌گذاری بلندمدت در ایران نشان می‌دهند.

بخش دوم ، عوامل اقتصادی

نوسانات اقتصادی

یکی از مهم‌ترین دلایل عدم تمایل سرمایه‌گذاران خارجی برای سرمایه‌گذاری در ایران، نوسانات شدید اقتصادی است. اقتصاد ایران در سال‌های اخیر با چالش‌های جدی از جمله نرخ بالای تورم و نوسانات شدید نرخ ارز دست‌وپنجه نرم کرده است. این ناپایداری‌های اقتصادی، پیش‌بینی‌پذیری محیط کسب‌وکار را سخت می‌کند  و ریسک سرمایه‌گذاری را به شدت افزایش داده است. 

بحران‌های اقتصادی

نوسانات شدید نرخ ارز، تورم بالا و تحریم‌های اقتصادی، محیطی نا آرام و پرریسک را برای سرمایه‌گذاری ایجاد کرده است. در چنین شرایطی، حتی فرصت‌های سرمایه‌گذاری جذاب نیز ممکن است به دلیل ترس از تکرار بحران‌ها و از دست رفتن سرمایه مورد بی توجهی قرار گیرند.

بازار کوچک 

اندازه بازار ایران، اگرچه قابل توجه است، اما در مقایسه با برخی بازارهای منطقه‌ای و جهانی کوچک‌تر بوده و قدرت خرید محدودی دارد. از سوی دیگر، موانع موجود برای ورود محصولات ایرانی به بازارهای خارجی، مانند تحریم‌ها و استانداردهای کیفی، باعث شده تا سرمایه‌گذاران خارجی کمتر به توسعه صادرات از ایران علاقه‌مند باشند.

بخش سوم ، عوامل حقوقی و قضایی

شفافیت پایین

پیچیدگی‌های فراوان در روند اخذ مجوزها و تغییرات مکرر در قوانین، محیطی نامطمئن و پرریسک برای سرمایه‌گذاری ایجاد کرده است. سرمایه‌گذاران خارجی برای تصمیم‌گیری در مورد سرمایه‌گذاری به اطلاعات دقیق و قابل اطمینانی نیاز دارند که در محیطی با قوانین مبهم و متغیر به سختی قابل دسترس است. 

حاکمیت قانون

یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های سرمایه‌گذاران خارجی که مانع از ورود سرمایه‌های آن‌ها به ایران می‌شود، نبود حاکمیت قانون شفاف و پایدار است. عدم اطمینان از اجرای یکسان قوانین برای همه بازیگران اقتصادی و احتمال دخالت‌های سلیقه‌ای در روند کسب‌وکار، ریسک سرمایه‌گذاری را به شدت افزایش می‌دهد.

حقوق مالکیت

عدم وجود ضمانت‌های کافی برای حفظ دارایی‌های سرمایه‌گذاران خارجی و همچنین تغییرات پی در پی قوانین و مقررات، باعث شده است که سرمایه‌گذاران خارجی از سرمایه‌گذاری بلندمدت در ایران دوری کنند.

بخش چهارم، عوامل زیرساختی

کمبود زیرساخت‌ها

یکی از دلایل اصلی عدم تمایل سرمایه گذاران خارجی برای ورود به بازار ایران، ناکافی بودن زیرساخت‌های مورد نیاز برای فعالیت‌های تولیدی و تجاری است. کمبود زیرساخت‌های مهم  مانند حمل‌ونقل و ارتباطات، ریسک سرمایه‌گذاری را به شدت افزایش می‌دهد. این کمبودها نه تنها هزینه‌های تولید را بالا می‌برند، بلکه بهره‌وری را کاهش داده و توانایی رقابت با محصولات مشابه خارجی را محدود می‌سازند. علاوه بر این نبود زیرساخت‌های مدرن و کارآمد مانع از جذب تکنولوژی‌های جدید می‌شود.

بحران آب و محیط زیست

کمبود آب، خشکسالی‌های مکرر و آلودگی محیط زیست نه تنها بر پایداری منابع طبیعی کشور تأثیر می‌گذارد بلکه ریسک سرمایه‌گذاری در برخی صنایع را نیز افزایش می‌دهد. نگرانی سرمایه‌گذاران خارجی از این موضوع موجب احتیاط بیشتر آنها در تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری در ایران شده است و این در حالی است که بسیاری از صنایع پیشرفته و دانش‌بنیان به منابع آبی پایدار و محیط زیست سالم وابسته هستند.

بخش پنجم، عوامل فرهنگی

مقاومت در برابر تغییرات

بخش‌هایی از جامعه که به شدت به ساختارهای موجود وابسته‌اند، اغلب در برابر تغییرات ناشی از ورود سرمایه‌گذاران خارجی مقاومت می‌کنند. این مقاومت می‌تواند ریشه در نگرانی از از دست رفتن موقعیت‌های موجود، تغییر در توازن قدرت یا ترس از تأثیرات فرهنگی سرمایه‌گذاری خارجی داشته باشد. چنین مقاومت‌هایی اگرچه ممکن است دلایل موجهی داشته باشند اما می‌توانند به عنوان مانعی جدی بر سر راه جذب سرمایه‌گذاری خارجی و ایجاد تحول در اقتصاد عمل کنند.

عدم جذابیت فرهنگی

یکی دیگر از دلایل عدم تمایل سرمایه‌گذاران خارجی برای سرمایه‌گذاری در ایران، فقدان جاذبه‌های فرهنگی و توریستی کافی برای جذب گردشگران و در نتیجه کاهش انگیزه برای سرمایه‌گذاری در بخش‌هایی مانند گردشگری، هتلداری و صنایع دستی است. نبود زیرساخت‌های مناسب برای صنعت گردشگری و همچنین محدودیت‌های فرهنگی و اجتماعی موجود از جمله عواملی هستند که از جذابیت ایران به عنوان یک مقصد سرمایه‌گذاری در این حوزه می‌کاهند. در واقع سرمایه‌گذاران خارجی به دنبال بازارهایی هستند که علاوه بر بازدهی اقتصادی بتوانند از پتانسیل‌های فرهنگی و توریستی آن نیز بهره‌مند شوند.

جمع‌بندی

جذب سرمایه‌گذاری خارجی در ایران با موانع متعددی روبرو است. عوامل سیاسی از جمله تحریم‌ها، نوسانات سیاسی و عدم ثبات، همراه با چالش‌های اقتصادی مانند نوسانات شدید نرخ ارز و تورم، محیطی پرریسک برای سرمایه‌گذاری ایجاد کرده‌اند. علاوه بر این، پیچیدگی‌های قانونی و قضایی، کمبود زیرساخت‌ها و مقاومت‌های فرهنگی نیز از دیگر موانع جذب سرمایه‌های خارجی به شمار می‌روند. برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی پایدار، ایجاد محیطی با ثبات سیاسی و اقتصادی، شفافیت در قوانین و مقررات، بهبود زیرساخت‌ها و ایجاد اعتماد در بین سرمایه‌گذاران خارجی امری ضروری است. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه با مجموعه ستارگان همراه باشید.

 

نظر:

نظر بدهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. قسمت های مورد نیاز علامت گذاری شده اند *

captcha captchareload